مقدمه: تراریخت سازی میانجی گری شده توسط آگروباکتریوم، یک فن آوری کارآمد برای القای ریشه های مویین می باشد. در پژوهش حاضر، اثر سویه اگروباکتریوم رایزوژنز و نوع ریزنمونه بر القای ریشه مویین در گیاه یونجه بررسی گردید. روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سویه اگروباکتریوم رایزوژنز در چهار سطح A13، 318، 15834و A4 و نوع ریزنمونه در دو سطح ریزنمونه برگ و هیپوکوتیل بودند. نتایج و بحث: بیشترین درصد القای ریشه مویین، در ریزنمونه های برگ تلقیح شده با سویه باکتریایی A4 به دست آمد که به طور معنی داری بیشتر از سایر سویه های اگروباکتریوم رایزوژنز بود. تلقیح با سویه باکتریایی 318، باعث کمترین القای ریشه مویین در ریزنمونه های برگ و هیپوکوتیل گردید. سویه های باکتریایی A13 و 15834 به ترتیب بیشترین تعداد ریشه مویین در ریزنمونه های برگ و هیپوکوتیل را تولید نمودند. کمترین تعداد ریشه مویین در ریزنمونه های برگ نیز در شرایط تلقیح با سویه 318 تولید گردید. بیشترین و کمترین طول ریشه مویین در ریزنمونه های برگ، به ترتیب در شرایط تلقیح با سویه های باکتریایی A4 و 318 مشاهده شد. در ریزنمونه های هیپوکوتیل، تفاوت معنی داری بین سویه های مختلف اگروباکتریوم رایزوژنز در رابطه با تعداد و طول ریشه مویین وجود نداشت. نتایج حاصل از تفکیک محصولات واکنش PCR و آشکارسازی باندها، حضور ژن rolB در ژنوم سلول های ریشه های مویین را تأیید نمود. با توجه به نتایج، استفاده از ریزنمونه برگ همراه با سویه A4 اگروباکتریوم رایزوژنز جهت تولید ریشه-های مویین در گیاه یونجه قابل توصیه می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDf) مراجعه فرمایید.

1جنسینگ هندی (Withania somnifera) یک گیاه سازگار به شرایط آب و هوایی مناطق جنوبی کشور ایران است که به دلیل دارا بودن ماده مؤثره ویتانولید دارای خاصیت ضد سرطانی بوده و برای بهبود سلامت بدن و افزایش طول عمر استفاده می­شود. یکی از روش­های مهم برای افزایش متابولیت­های ثانویه در گیاهان دارویی کشت ریشه مویین است. ریشه­های مویین از نظر ژنتیکی پایدار بوده و قادر به افزایش متابولیت­ها بدون استفاده از هورمون می­باشند. به منظور افزایش تولید ریشه مویین از سه سویه مختلف از باکتری اگروباکتریوم رایژوژنز (A4, Attc-15834, R318) استفاده شد. درصد القای تشکیل ریشه مویین به ترتیب 66 درصد در سویه A4، 72 درصد در سویه Atcc-15834 و 83 درصد در سویه R318 تعیین شد. الگوی رشد سویه­ها ترسیم شد و اوج رشد سویه­ها در هفته پنجم به دست آمد. زمان دو برابر شدن ریشه مویین، برای سویه A4 در روز پنجم، سویه Atcc-15834 در روز نهم و برای سویه R318 در روز بیستم تعیین شد. حداکثر زیست توده تولید شده توسط سویه A4 (29/4 گرم)، Atcc-15834 (38/2 گرم) و R318 (35/1 گرم) به دست آمد. نتایج تجزیه واریانس وزن زیست توده تر و خشک ریشه­های مویین نشان داد بین سویه­های مورد بررسی از نظر میزان القای ریشه مویین در زمان­های مختلف اختلاف معنی­دار وجود دارد. بهترین سویه برای القای تشکیل ریشه مویین در گیاه دارویی جنسینگ هندی سویه A4 تعیین شد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

گیاه شقایق (.Papaver somniferum L) یکی از قدیمی ترین گیاهان داروئی شناخته شده است. با توجه به این که پتانسیل مواد دارویی گیاهان دارویی در شرایط طبیعی بسیار محدود می باشد، از این رو کشت بافت گیاهی به عنوان یکی از روش های کاربردی نقش مهمی در راستای تولید صنعتی متابولیت های ثانویه درگیاهان دارویی دارد. از میان سیستم های کشت بافت، سیستم ریشه های موئین در شرایط کشت بدون تنظیم کننده رشد بسیار پایدار است و به دلیل ثبات ژنتیکی و بیوشیمیایی ذاتی، متابولیت های ثانویه را در طی یک دوره ی طولانی تولید می کنند. در این پژوهش به منظور بهینه سازی شرایط کشت ریشه های موئین از سویه های مختلف آگروباکتریوم رایزوژنز (ATCC15834، A4 و GMI9534)، محیط های کشت MS و 1/2MS، دو دمای 25 و 17 درجه سلسیوس در دوره هم کشتی و دو نوع ریزنمونه ی اندام هوایی و محور زیرلپه استفاده گردید. صفت های درصد تحریک ریشه موئین، تعداد ریشه موئین در ریزنمونه و تعداد انشعاب فرعی ریشه موئین در طول یک سانتی متر از ریزنمونه اندازه گیری شد. واکاوی نتایج نشان داد که سویه ی ATCC15834، محیط کشت 1/2MS، دمای 25 درجه سلسیوس همکشتی و ریزنمونه اندام هوایی بهترین ترکیب تیماری جهت تحریک ریشه موئین در گیاه شقایق هستند. با استفاده از واکنش PCR تایید تراریختی ریشه های موئین با آغازگرهای اختصاصی ژن rolB انجام گرفت.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: شیرین بیان با نام علمی Glycyrrhiza glabra از خانواده لگومینوز می باشد که از مشهورترین گیاهان دارویی در جهان است و به شکل گسترده ای در پزشکی، داروسازی، صنایع قنادی و بهداشتی مصرف می شود. قسمت های مورد استفاده آن ساقه های زیرزمینی و ریشه های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است، از جمله مهم ترین این مواد، ترکیبی به نام گلیسریزین است.هدف: پژوهش حاضر با هدف انتقال ژن ریشه زایی از طریق آگروباکتریوم رایزوژنز به روش خارج شیشه ای و به منظور تولید انبوه ریشه های مویی در شیرین بیان اجرا شد.روش بررسی: آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار در سه تکرار اجرا شد. ابتدا ریشه ی گیاهچه های جوان حاصل از کشت بذور حذف شده و گیاهچه های برش داده شده از قسمت هیپوکوتیل داخل پشم سنگ حاوی سوسپانسیون باکتری قرار گرفتند. پس از 10 تا 14 روز از تلقیح با اگروباکتریوم رایزوژنز ریشه ها از داخل مکعب خارج شدند. درصد القای ریشه توسط چهار سویه باکتری (ATCC15834، GMI 9534، A4 وA13 ) همراه با شاهد بررسی شد.نتایج: نتایج تست PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی بر روی ریشه های حاصل از گیاهان کامپوزیت (تراریخت احتمالی) نشان داد که سه سویه A4، A13 و GMI 9534 به میزان 100 درصد و سویه ATCC 15834 به میزان 66.66 درصد ریشه تراریخت تولید نموده اند.نتیجه گیری: لذا تولید گیاه کامپوزیت شیرین بیان به دلیل کم هزینه، سریع و ساده بودن مورد توجه می باشد.

سابقه و هدف: در میوه کاری نوین و صنعتی امروزه پایه پیوندی در میزان تولید، اقتصاد باغ، پیرایش و عمر درختان، برداشت محصول و در پایان در مدیریت باغ نقش اساسی و تعیین کننده ای را ایفا می نماید. در واقع نیمی از پیکره درخت را پایه تشکیل می دهد که درون خاک قرار گرفته و پس از احداث باغ قابل تعویض و بهبود نمی باشد. از این نظر گزینش پایه مناسب برای یک رقم و برای شرایط اقلیمی و خاکی یک منطقه همانند گزینش رقم پیوندی دارای اهمیت است. کاربرد و توسعه این پایه های رویشی ضروری به نظر می رسد و این امر به در دسترس بودن یک روش ساده و آسان تکثیر این پایه ها بستگی دارد.مواد و روش ها: به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف هورمون ایندول بوتیریک اسید (3000-2000-1000-0 پی پی ام) و آگروباکتریوم رایزوژنز (Agrobacterium rhizogenes) نژاد 15834 به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر روی ظرفیت ریشه زایی قلمه های دو پایه رویشی سیب شامل EM9 و MM106، آزمایشی به صورت طرح اسپیلت فاکتوریل با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آگروباکتریوم رایزوژنز به عنوان عامل اصلی و سطوح مختلف ایندول بوتیریک اسید و پایه ها به صورت فاکتوریل به عنوان عوامل فرعی درنظر گرفته شدند. در این آزمایش از محیط کشت، مخلوط پرلیت و ماسه ضدعفونی شده به نسبت 1:1 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که درصدهای مختلف ریشه زایی در قلمه های تیمارشده با آگروباکتریوم رایزوژنز و ترکیب هورمون ایندول بوتیریک اسید به اضافه آگروباکتریوم رایزوژنز به دست آمد در حالی که با کاربرد هورمون به تنهایی، هیچ ریشه ای در هر دو نوع پایه رویشی مشاهده نشد. بیشترین میزان ریشه زایی (45.06 درصد) در قلمه های پایه رویشی EM9 تیمار شده با آگروباکتریوم رایزوژنز و غلظت 3000 پی پی ام ایندول بوتیریک اسید بدست آمد. بیشترین میانگین طول ریشه (4.45 سانتی متر) از تیمار آگروباکتریوم رایزوژنز به اضافه 3000 پی پی ام ایندول بوتیریک اسید بدست آمد. بیشترین تعداد ریشه اصلی و فرعی نیز (به ترتیب 3 و 6.5) در پایه رویشی MM106 تیمار شده با آگروباکتریوم رایزوژنز مشاهده گردید. میزان کالوس زایی قلمه ها با کاربرد تیمار آگروباکتریوم رایزوژنز کاهش یافت به طوری که بیشترین میانگین درصد کالوس زایی (86.42 درصد) در پایه رویشی EM9 و تیمار شاهد مشاهده شد.نتیجه گیری: تیمار ترکیبی آگروباکتریوم رایزوژنز به اضافه هورمون ایندول بوتیریک اسید سطح 3000 پی پی ام به عنوان بهترین تیمار برای ریشه زایی قلمه های EM9 و MM106 سیب در این آزمایش شناخته شد.